Het concept van elektrische stroom

Bij elektromagnetisme wordt de hoeveelheid elektriciteit die per tijdseenheid door een dwarsdoorsnede van een geleider gaat, stroomsterkte of eenvoudigweg elektrische stroom genoemd. Het symbool voor stroom is I, en de eenheid is ampère (A), of eenvoudigweg “A” (André-Marie Ampère, 1775-1836, Franse natuurkundige en scheikundige, die uitstekende prestaties leverde in de studie van elektromagnetische effecten en ook bijdragen leverde tot wiskunde en natuurkunde. De internationale eenheid van elektrische stroom, ampère, is vernoemd naar zijn achternaam).
[1] De regelmatige richtingsbeweging van vrije ladingen in een geleider onder invloed van de elektrische veldkracht vormt een elektrische stroom.
[2] Bij elektriciteit wordt bepaald dat de richting van de stroom van positieve ladingen de richting van de stroom is. Bovendien wordt in de techniek ook de richting van de stroomrichting van positieve ladingen gebruikt als de richting van de stroom. De grootte van de stroom wordt uitgedrukt door de lading Q die per tijdseenheid door de dwarsdoorsnede van de geleider stroomt, wat de stroomsterkte wordt genoemd.
[3] Er zijn in de natuur veel soorten dragers die elektrische lading vervoeren. Bijvoorbeeld: beweegbare elektronen in geleiders, ionen in elektrolyten, elektronen en ionen in plasma, en quarks in hadronen. De beweging van deze dragers vormt een elektrische stroom.